Πρώτος στο πάνθεον των ηρώων
πέρασε ο Μόδεστος Παντελή ο οποίος έχασε τη ζωή του στο Λιοπέτρι στην
προσπάθεια του να αποκόψει ηλεκτροφόρα σύρματα.
Στα τέλη Μαρτίου του 1955 η
ΕΟΚΑ ήταν έτοιμη για το ξεκίνημα του Αγώνα. Για 77 χρόνια, από το 1778 μέχρι το
1955, οι Κύπριοι διεκδικούσαν με ειρηνικό τρόπο από τους Άγγλους την Ελευθερία
τους και την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, αλλά χωρίς αποτέλεσμα . Η μία
διάψευση της ελπίδας τους ακολουθούσε την άλλη. Γι αυτό το 1955 ξεκίνησαν
ένοπλο αγώνα, για να κερδίσουν αυτό που δικαιωματικά τους ανήκε.
Τη νύκτα της 31ης Μαρτίου
προς την 1η Απριλίου, 30 λεπτά μετά τα μεσάνυκτα, οι ομάδες της ΕΟΚΑ έδρασαν με
επιτυχία. Εκκωφαντικές εκρήξεις συγκλόνισαν τη Λευκωσία, τη Λάρνακα, τη Λεμεσό
και στρατιωτικές επισταθμίες. Η ΕΟΚΑ είχε τότε τον πρώτο της νεκρό. Ήταν ο
Μόδεστος Παντελή από το Λιοπέτρι, που πέθανε από ηλεκτροπληξία στην προσπάθεια
του να αποκόψει ηλεκτροφόρα σύρματα, για να δράσουν οι ομάδες της ΕΟΚΑ.
ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΟΛΑ.
Οι δολιοφθορές σε
κυβερνητικά κτίρια, αστυνομικούς σταθμούς και στρατιωτικές εγκαταστάσεις
συνεχίστηκαν σ' όλη τη διάρκεια του Αγώνα.
Μερικές από τις πιο τολμηρές
επιχειρήσεις των πρώτων μηνών του Αγώνα της ΕΟΚΑ είναι: Η τοποθέτηση
ωρολογιακής βόμβας στις 25 Μαΐου κάτω από το κάθισμα του Κυβερνήτη Άρμιτεϊτζ
στο κινηματοθέατρο "Παλλάς" της Λευκωσίας. Η βόμβα εξερράγη λίγα
λεπτά μετά την αποχώρηση του Κυβερνήτη. Η επίθεση στον αστυνομικό σταθμό του
Αμιάντου στις 22 Ιουνίου 1955 από ανταρτική ομάδα. Η επίθεση στο μεταλλείο
Μιτσερού στις 22 Σεπτεμβρίου 1955 από ανταρτική ομάδα. Παράλληλα με τη
στρατιωτική δράση της ΕΟΚΑ ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος δρούσε στο πολιτικό πεδίο.
Στις 15 Απριλίου 1955 αναχώρησε για το Μπαντούγκ της Ινδονησίας, όπου
συγκροτήθηκε Αφρικανοασιατικό Συνέδριο με εκπροσώπηση 29 κρατών. Εκεί, σε
δημοσιογραφική διάσκεψη, μίλησε για το δικαίωμα αυτοδιάθεσης του Κυπριακού
λαού. Στις 11 Ιουλίου πήγε στην Ελλάδα και έπεισε την Ελληνική Κυβέρνηση να
καταθέσει αίτηση στον ΟΗΕ για την εφαρμογή της αρχής της αυτοδιάθεσης στην
περίπτωση του Κυπριακού λαού.
Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΑΓΓΛΩΝ.
Οι Άγγλοι, που ήταν
αντίθετοι στην παραχώρηση του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης στον Κυπριακό λαό,
συγκάλεσαν Τριμερή Διάσκεψη στο Λονδίνο στις 29 Αυγούστου 1955. Σ' αυτή πήραν
μέρος αντιπροσωπίες των Κυβερνήσεων Βρετανίας, Ελλάδας και Τουρκίας. Τα θέματα
καθορίστηκαν ως εξής: "Πολιτικά και αμυντικά ζητήματα που επηρεάζουν την
Ανατολική Μεσόγειο, περιλαμβανομένης της Κύπρου". Η Τριμερής Διάσκεψη
έληξε στις 7 Σεπτεμβρίου, χωρίς να γίνει καμιά συμφωνία, λόγω των διαφορετικών
θέσεων των τριών χωρών. Τη συμμετοχή της Τουρκίας στη Διάσκεψη εκμεταλλεύτηκε η
Βρετανία και τότε και αργότερα και δεν ικανοποιούσε το αίτημα του Κυπριακού
λαού για αυτοδιάθεση.
Ο Κυβερνήτης της Κύπρου, για
ν' αντιμετωπίσει την ΕΟΚΑ, στις 15 Ιουλίου 1955 έθεσε σε ισχύ το νόμο περί
προσωποκρατήσεως, που έδινε το δικαίωμα στις δυνάμεις ασφαλείας να συλλαμβάνουν
οποιονδήποτε πολίτη θεωρούσαν ύποπτο για παράνομες ενέργειες και να τον
εγκλείει στη φυλακή, στο φρούριο της Κερύνειας ή σε στρατόπεδα συγκέντρωσης για
ακαθόριστο χρονικό διάστημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου